Nie jest tajemnicą fakt, że im więcej mamy lat, tym czas prędzej ucieka. A w dzisiejszym świecie, który wydaje się gnać, tak naprawdę nie do końca wiadomo za czym, tego czasu na wszystko wydaje się być jeszcze mniej. Ludzie, którzy potrafią planować i układać sobie ten czas być może potrafią znaleźć go na wszystko. Pytanie tylko czy w swoich planach potrafią uwzględnić kilka chwil na to, by nie robić nic? 

Leń, nierób, czy próżniak, to tylko kilka słów, jakie możemy usłyszeć w dzieciństwie, czy w późniejszych latach, kiedy zdarza się nam przeznaczać nasz wolny czas na to, by robić „nic”. Rośniemy więc w przekonaniu, że ktoś, kto nic nie robi jest bezużyteczny. Na szczęście już jako dorośli ludzie możemy sami weryfikować wiedzę o sobie i o otaczającym nas świecie. To my zawsze powinniśmy być panami tego, co dzieje się w nas. Bardzo zachęcam każdą czytającą osobę do tego, by nie odmawiała sobie czasu na dobre leniuchowanie. Bez wyrzutów sumienia, bez oceniania siebie. Nicnierobienie jest potrzebne i daje nam przestrzeń na to, by wsłuchać się w siebie i w to, co nam w duszy gra. 

Umiejętne i dobre leniuchowanie jest ważne, potrzebne i dobre. Pozwólmy sobie na to, a na pewno będziemy mieć więcej siły na wszystko, czemu w życiu codziennym trzeba stawić czoła.